آلاچیق سازه ایست که بسیار برای ایرانیان آشنا بوده و بعنوان سازه ای از گذشته های دور در ایران مورد استفاده قرار گرفته است ؛ آلاچیق واژه ای ترکمن می باشد و به یادآور عمارت، باغ و فضای باز است .
آلاچیق دارای سازه ای مانند پرگولا و گزیبو (گزبو) بوده ، نیمه باز با سقف گنبدی شکل یا هرمی یا مخروطی شکل بعنوان محلی برای توزیع و دور هم جمع شدن افراد از قدیم الایام بوده است .
عموما” آلاچیق سازه ای چوبی را در ذهن ایرانیان تداعی می نماید اما می توان آن را با متریال متفاوتی مانند پرگولا و گزیبو بنا نمود که با توجه به ذهنیت چوبی بودن آن، چوب پلاست جایگزین مناسبی برای چوب بادوام بسیار بالاتر می باشد.
